Psychoterapia Warszawa

Jakie choroby może leczyć psychoterapia?

• uzależnienia – psychoterapia w połączeniu z odwykiem w ośrodku znajduje zastosowanie w leczeniu uzależnień. Pacjent uświadamia sobie, jak szkodliwy jest jego nałóg i zyskuje motywację do wyjścia z niego. Dotyczy to zarówno uzależnień od substancji psychoaktywnych, jak i na przykład uzależnienia od gier komputerowych czy zakupów.
• depresja – charakteryzuje się długotrwale obniżonym samopoczuciem i tak zwaną anhedonią, czyli niezdolnością do odczuwania szczęścia i radości. Choroba realnie i bezpośrednio wpływa na życie pacjenta, uniemożliwiając mu normalne codzienne funkcjonowanie i utrudniając wykonywanie podstawowych czynności. Każdy krok wiąże się z wyzwaniem i sprawia wyraźny ból i cierpienie. Depresja wiąże się także z innymi objawami, takimi jak zaburzenia koncentracji czy problemy z pamięcią, wzmożenie lub osłabienie apetytu, bezsenność lub nadmierna, niedająca się opanować senność. W ciężkiej depresji pojawiają się także myśli samobójcze, często pojawiają się zachowania autodestrukcyjne. Terapia odgrywa dużą rolę w leczeniu depresji, dając pacjentowi pewność siebie i pozwalając mu dostrzec pozytywy w jego położeniu życiowym.
• nerwica – zaburzenie lękowe, przejawiające się w postaci lęku lub niepokoju w poszczególnych sytuacjach, takich jak spotkania towarzyskie, podczas których pacjent może czuć się nieakceptowany i niechciany, przez co zaczyna zadręczać sam siebie. W połączeniu z lekami o działaniu przeciwlękowym i przeciwdepresyjnym terapia znacznie poprawia komfort życia pacjenta i może doprowadzić do pełnej remisji choroby.
• zaburzenia osobowości – pod tą nazwą ukrywa się nieprawidłowo wykształcona osobowość pacjenta, która prowadzi do zaburzonych schematów postępowania. Terapia jest podstawowym elementem leczenia szeroko pojętych zaburzeń osobowości. Znamy ich kilka rodzajów: borderline (czyli z pogranicza, to osobowość charakteryzująca się częstymi zmianami nastroju, skłonnością do ryzykownego zachowania i wpadania w nałogi oraz impulsywnością), zależna (pacjent jest nieustannie zależny od innych osób, potrzebuje ciągłego wsparcia i opieki, z trudem wyraża swoje zdanie), anankastyczna (pacjent żyje w oparciu o wyuczone schematy, ma skłonność do perfekcjonizmu, uparcie trzyma się jasno określonych norm i reguł), schizoidalna (czyli z zachowaniami aspołecznymi), paranoiczna (pacjent jest nieustannie podejrzliwy wobec otoczenia, posądza nawet najbliższych o złe intencje), unikająca (pacjent unika kontaktów społecznych, bojąc się odrzucenia) i histrioniczna (pacjent ciągle chce być w centrum zainteresowania, ma skłonność do mitomanii, zachowuje się w sposób teatralny).
• zespół stresu pourazowego (PTSD) – to zaburzenie dotyka pacjentów, którzy przeżyli bardzo trudne doświadczenia, choć dla każdego trudnym doświadczeniem będzie co innego. Źródła tego zaburzenia są różne, na przykład może to być wypadek samochodowy czy śmierć kogoś bliskiego, ale skutki są dość podobne: nawracające koszmary z treścią przypominającą o danym zdarzeniu, objawy somatyczne, flashbacki (chwile powrotu do danego przeżycia z wrażeniem, że doświadcza się go tak, jakby przebiegał w czasie rzeczywistym). Stosowanie terapii w połączeniu z lekami pozwala wypracować remisję choroby i przywrócić pacjenta do normalnego funkcjonowania.
• syndrom DDA – inaczej syndrom dorosłych dzieci alkoholików. Pacjenci pochodzący z rodzin dysfunkcyjnych popadają często w toksyczne schematy, przez które nie są w stanie funkcjonować tak jak wszyscy wokół, stawiając się na przykład w nieustannej roli kozła ofiarnego czy błazna. Terapia pozwala przepracować swoje dzieciństwo.